Wednesday, April 30, 2008

मित्रांसोबत आकाशात उंच उडावसं वाटतय...................................


आज परत एकदा,ग्राउंड वर जाउन
बेधुंद धावावसं वाटतय...........
निःश्चिंत मनाने
मित्रांसोबत आकाशात उंच उडावसं वाटतय...

लहानपणी मोठं होण्याचं आकर्शण होतं.
खेळणं सोडुन मोठ्यांसारखं गाणी ऐकायची.
आज मात्रं परत एक्दा टाळ्यांच्या गजरात
लगोरी खेळवसं वाटतय...

नको त्या जवाबदार्या,नको ते टेन्शन्स.
नको ते मोठेपण ,नको ती स्पर्धा, ती गजबज
शेजारच्या पिंपळच्या झाडाखाली
दोन क्षण एकटं रहवसं वाटतय


D shivaनी
nagpoor

समाप्त!!!!!!!!!!!!!!!!

कैफ़ियत एका प्रेमाची.
निनावी नात्याची.
साठ्वलं होतं मनात,
पण हुरहुर फ़क्तं त्याची.


नकोसं झालं होतं जगणं ,
तेव्हा त्याने समोरुन हाथ दिला.
आता मात्रं पाठ फ़िराउन.
परीक्शा घेतोय संयामाची.


माझच चुकलं ,
मी दखवलेल्या स्वप्नात उडली.
पंख कापले काळाने,
मी धाव धरते जमीनीची..........


आआआआअ...............................


समाप्त!!!!!!!!!!!!!!!!

D shivaनी

nagpoor

Monday, April 28, 2008

डायरी..............

किमान चार दा तरी मी ती डायरी फ़ेकण्याचा प्रयत्ना केला,
आणि चारहीदा तो फ़सला.......

मझी डयरी तशी फ़ाडलेली नव्हती आणि कोरि सुद्द्धा
पूरणं पाने तुझ्या श्वासाला मझ्याशी जोडत होती.

पहील्या पनावरुन शेवटच्ह्या पनावर जातांना
रात्रं मनात एक निखारा सोडुन जाते,
मग तो शांत करायला डोळ्यात पाणी.
आणि तुझ्या आठवणिंचे चिल्लर नाणी.


समुद्राला ओहोटी येते ना,मझ्या डायरीचं पण असच आहे.
सरळ ती डयरीच्या अंतरंगात घेउन जाते............................

आणी बघते तर काय?चहुबाजुला पाण्य़ासारखं
दुखांच्या लाटांनी आणी सुखाच्या रत्नांनी वेढ्लेलं.


रत्नं जरी असलीत,तरी एकदा श्वास घ्यायला,
पण्याबाहेर यावं लागतं,
मग डायरी बंद करुन हे आयुश्य सोसावं लगतं............


D shivani
nagpoor

Thursday, April 24, 2008

तु माझ्या अंतरंगात आहे............................



चायला माझा प्रेमभंग झाला
आणि मी जाम घेतली
पहिले व्हिस्की मझ्यात
आणि मग मी व्हिस्कीत उडी घेत्ली.....................

सगळी रात्रं मग मी तुझ्यावर
अश्रुंचा वर्शाव केला,
मग माझा प्रवास तुझ्या
आठ्वणित निजुन गेला.

दुसर्या दिवशी मग hangover
ने डोक्याचा पारा अजुनच चढ्ला.
तो उतरवाय्ला मित्राने,हथात
कोफ़ीचा कप दीला............

कोफ़ी आणी तु............
एक अतुट समीकरण.
माझ्या असण्याला
तु एकच कारण..........

तुझ्या सोबत मी पहिल्यांदा
कोफ़ीशोप लाच भेट्लो होतो.
तु आणी तुझा सहवास
सगळं डॊळयासमोर तरळ्लं
तुझ्या सोबत घलव्लेले
अमाप क्शण,जणु सात
ज्न्मांचं नातं जुळलं....

पण माझं मन परत त्या
अमानुश संध्याकळी आलं.
आणी
तुझा नकार,दुरावा
माझ्या पदरात पड्लं........

सगळे जण माझ्यावर हसत होते,
झाडे,पानं,फ़ुले,चन्द्रं ,तारे सगळेच.....
ज्यांच्या सक्शिने सोबत रहण्याचा
नीर्णय घेत्ला होता ते सगळेच......

माझं चार्चौघात हसं केल होतं
चालय्चच पण खरं सांगु??
मन आक्रोशने रडलं होतं.........

ह्याच विचरत संध्यकळ झाली,
तु आता नाही ह्या विचरने परत मझी सरक्ली,,,
परत व्हिस्की आणी नेहमी प्रमणे तुझीच रात्रं
hangover उतरवण्यासाठी cofee चा कप
आणी दीवस्भर तुझेच विचार.................


माझं आयुश्य अता असच सुरु आहे,
दिवसा cofee आणी रात्रि व्हिस्कि ची साथ आहे...........
ह्या दरम्यान प्रत्येक क्शणी आणी चहुबाजुला,
नसलेली आणी मझ्या रोमा रोमात ठ्सलेली
तु माझ्या अंतरंगात आहे.............................

D shivani
nagpoor

Monday, April 21, 2008

आज मी शर्वरी ..................

gajhal lihinyacha tutka prayatna

आज मी शर्वरी तु चन्द्रं पौर्णिमेचा
प्रेमाची सन्थं साज,कैफ़ नवलाइचा........

हरवल्या भावना,निशब्द झलेत वारे
मी पान्घरले तारे,तु कात चन्दण्याची.........

श्वासाचे अन्तर मिटले,तुझ्यात समाउन गेले.
मी रात राणीची वेलि..तु झाड चन्दनाचे...........

होताच स्पर्श तुझा,झन्कारले मन माझे
मी शान्तता पूर्विची,तु आगज वदाळिचा...........

विस्कटल्या केशरचना,मी तुज समिप एक झाले
आता मी शर्वरी,तु प्रहर पहटेचा.........


D shivani
nagpoor

Friday, April 18, 2008

तरुणाइची मन्दी होती.......................

मला ना थोडी वेगळीच सवय आहे

आयुष्याच्या घरातले प्रत्येक दार

उघडुन बघण्याची..................

बरेच नजारे बघितले,

सुखवणारे,भुलवणारे,

पन तयारी नव्हती ह्या अनुभवाची.


आज MR Beens च्या कॅफ़ेचं दार

तस मुद्दामच चुकुन उघडलं,

भर दुपारी डोळ्यासमोर

पहाटेचं धुकं पसरलं.


मस्तीत वावरणार्‍या तरुणाईला

नशेची धुंदी होती,

मनानी चिरतरुण चालतील,

पण तरुण प्रौढांना बंदी होती.


म्हणुन प्रत्येक पाउल

आमचं अडखळत होतं,

पण तरुणाईच्या ह्या कैफ़ाला

बघण्याची हीच एक संधी होती.


म्हणतात तरुण देशाचे नागरिक

आणि वर्तमान घडवतात,

पन ह्या बाजारात वर्तमान आणि भविष्य

घडवणार्‍या तरुणाईची मंदी होती......................

D shivani

nagpoor

uttar

http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=41419010&tid=2589680355406819243&na=4&nst=1&nid=41419010-2589680355406819243-2589756163736947686


hi anuradha mhapankar chi kavita,jyala mi asa uttar dilay........................


झाला ना गैर समज
हाच नको होता ......
ग्रुप एस एम एस च्या निमित्ताने,
तो फक्त तुझ्याचसाठी पाठविला होता........

अगं प्रेम व्यक्त करायला घाबरत होते,
म्हणुन या ग्रुप मेल्सचा आधार घेतला...
अक्षरशः काळजात बुडवून पाठवला होता,
पण तुला तो कोरडाच वाटला .......

आज मला चक्क हरल्यासारखं वाटतय,
तुझा असा रिप्लाय वाचुन आभाळ मनात दाटतय....
प्रेमाचं स्वप्न फुलण्या आधी तुटतय,
तरी पण तुझी दखल बघून डोळ्याचं पारण फिटतय......
..D shivani
nagpur............................

प्रेम हे असचं असतं.................

प्रेम हे असच असतं

धारदार नजरेने कोमल,
मनावर केलेला प्रहार.

होकार आला तर स्वर्गं
नाही तर फ़क्तं संहार..............




प्रेम हे असचं असतं

प्रेम हे असचं असतं

खळखळणार्या पाण्याचं

जसं डबकं साचतं.


D shivani

nagpoor

मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर...............

मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर

तुझ्यात हरऊन गेली.

कळलच नाही मजला ही

रात्रं कधी सरुन गेली.

मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर

मी स्वतःला विसरते........

वास्तवाचं माहीत नाही

तुझ्या नजरेच्या दुनियेत वावरते


मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर

पहिले कविता सुचत होती.

आता मात्रं तुझ्या सानिद्ध्यात

मी गझल गात आहे.

मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर

माझी वाट चुकुन जाते.

स्वप्नांमधे वावरते मी,

माझी वाट फ़ुलुन येते.

मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर

एका नविन विश्वची अनुभुती झाली.

मला तर कळलेच नाही,

तुझी माझी कधी प्रीती झाली.


मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर

hm.....................

मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर

मला काय म्हणाय़चं विसरुन गेली.

डोळेच सगळं काही बोलले,

मी भावनांशी हरुन गेली.

मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर

परत तुझ्या प्रेमात पडली.

तुझा नकार आल्यावर मरण्यासाठी

परत नव्या उमेदिने जगली.

मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर...............
मी तुझ्याकडे पाहिल्यावर....

स्वप्नांना ही वास्तवाचा हेवा
वाटु लागतो.

तुझं असं येणं आणि मला आपल्या
पंखां खाली घॆणं.

की मनात प्रेमाचा ढ्ग
दाटु लागतो.

D shivani

nagpoor
आयुष्याच्या वाटेवरती चालताना

स्वप्नांची वास्तवाशी चढाओढ.

कधी होती साकार ती,

स्वप्नांशीच तडजोड.


D shivani

nagpoor

आयुष्य तेच आहे........................

आयुष्यं तेच आहे,

पण सोबत तू नाही.

मैफ़िलीत आहे अस्तित्वं माझं

मात्रं मनाला एकटेपण पण सोबतीला नाही.


आयुष्य तेच आहे

रोज नवा रंग.

कधी भॆटती फ़ुले,

कधी सोबतीला निवडूंग.


आयुष्य तेच आहे

कधी दुसर्यांना

हरऊन जिंकणे आहे,

पण कधी दुसर्याला

हरुन जिंकणे आहे



आयुष्य तेच आहे

वीण माहीत नसतांना

प्रेमाचा कशिदा

विणणे आहे.............




आयुष्य तेच आहे

त्याचं नसतांना

असणे आहे,

आणि त्याच्या आठवणिंने

विनाकारण छ्ळणॆ आहे.



आयुष्य तेच आहे

प्रेम आणि कसब

ह्यातली चढाओढ आहे

कधी आंबट,कडु आठवणी

कधी आयुष्यं गोड आहे.



आयुष्य तेच आहे

कधी सावल्यांचा खेळ

कधी अपयशाशी ताळमेळ

आयुष्य तेच आहे.


D shivani

nagpoor

Thursday, April 17, 2008

एकदातरी मला समुद्र व्हायचय..

म्हणतात की धाव आकाशाची घ्यावी
आणि म्हणूनच
एकदा तरी, अवघा आसमंत
सामावणारा समुद्र व्हायचय

किती प्रेम करतेस नेहमी विचारतात
कधीच मोजू न शकणारी खोली
म्हणजेच माझं हे प्रेम सांगायला
एकदा तरी, समुद्राच्या खोलीला माझ्या
प्रेमाची ओली बनवायला समुद्र व्हायचय..

प्रत्येक नदी आपलं ध्येय म्हणून समुद्र गाठते..
पण सगळ्यांना सामावून घेणं हेच ध्येय
ठरवून समुद्र स्वतःला खालवतो..
असाच सर्व दूर , सगळ्यांना सामावून घेण्याची
वृत्ती बनवायला..
एकदा तरी समुद्र व्हायचय..

लाटांवर स्वार होत समुद्र क्षितीजा पलीकडे पोहचतो
वास्तवात माहीत नाही, पण क्षितीजा पलिकडे उभ्या
असलेल्या तुझ्यापर्यंत पोहचण्यासाठी
एकदातरी मला समुद्र व्हायचय..
एकदातरी मला समुद्र व्हायचय..

D shivani
nagpur

मला प्रश्न पडलाय....

मला प्रश्न पडलाय....

पाडगांवकर म्हणतात ना,
"वयाची १६ वर्ष सरली की प्रेमाची फुलं फुलू लागतात."
मी म्हणेन,"आणि म्हणूनच अवास्तव गोष्टी वास्तवात घडत असतात."

वयाची १६ वर्ष सरली
मी प्रेम केलं होतं.
माझं मन मग त्याच्या गावी गेलं होतं....

दिवसांमागून दिवस
स्वप्नांचे झुले बांधण्यात गेले
वास्तवाचा पाया नसतांना
भविष्याची महालं बांधण्यात गेले....

प्रेमात चिंब भिजण्यासाठी
मी त्याला प्रपोज केलं
चिंब भिजले....
ख-या पाण्यानी रिझ्युम केलं....

त्याने दिलेला नकार सहन करण्यात
वर्षे सरुन गेली
तो तर कधी नव्हताच,कालांतराने
त्याची आठवण पण मरुन गेली....

नको त्या वेदना म्हणून
त्या गावची वाटच सोडली
पण आता ह्या नव्या वाटेवर
एक जुना सोबती नव्याने उभा आहे....

परत निस्तेज जग
ओलं आणि सुपीक वाटू लागलंय
त्याच्या विचाराने आणि साध्या एसेमेस ने
मन दाटू लागलंय....

आता परत नकार पचवण्याची
हिंमत नाही
म्हणून साध्या मैत्रीचा
प्रस्ताव नेण्याची पण तयारी नाही....

का कुणास ठाऊक
त्याला अजून कुणी आवडत असेल
रॅपिड फास्ट लाइफमध्ये
अजून कुणी भुलवत असेल....

काश
काश....ते भाग्यशाली मन
मला होता आलं असतं
पहिले नकार आणि आता हे असं झुरणं
हे नेहमी असंच चालत राहील ?
त्यांच्या प्रेमाला जिंकून मी नेहमीच हरत राहील ?
मी पण एक व्यक्ती आहे आणि मला पण मन
कुणाला तरी कळत असेल ?
मला प्रश्न पडलाय....



- D shivani
नागपूर