त्या धुरालाही तुझ्याच
प्रतीमेची आस
तू कुठेच नसताना
सारखे तुझेच भास
श्वास घेतानाही
बोचातात तुझ्याच आठवाणी
साला............
म्हाणुनच मी श्वासालाच नाकारल
ही कैफीयत तुझ्या प्रेमाची
मला मृत्युलाही कवटाळू देत नाही
ओढल मला या आमानुष जगतात
उधार म्हणुन पण माझ आयुष्य
क्षणभर घेत नाही.
कोंडलेल्या तुझ्या प्रेमाच्या खोलीत
मी असच कुढत जगण्याच ठरवल
D shivani
nagpoor
No comments:
Post a Comment